در ورودی یک رستوران کره ای در کوچه اینسا دونگ ، یک تابلوی بزرگ منو قرار دارد که غذاهای آنها را به زبانهای کره ای ، انگلیسی ، ژاپنی و چینی معرفی می کند ، تلاشی برای جذب گردشگران خارجی. از آمریکایی که در حال عبور بود پرسیدیم آیا می تواند با نگاه کردن به منو متوجه شود که چیست؟ او گفت: "کشک لوبیا از خورشت خودداری می کند؟" "کشک لوبیا می دانم ، اما" رد "چیست؟" منظور رستوران توضیح این بود که این خورشتی از بقایای خوراکی است که پس از تهیه کشک لوبیا باقی مانده است.
منو "چهره" یک رستوران است ، اولین چیزی که مشتریان قبل از چشیدن غذا به آن نگاه می کنند. منوهای انگلیسی به ویژه برای معرفی غذای ناآشنا به خارجیانی است که اطلاعات کمی از غذاهای کره ای دارند یا اصلا آنها را نمی شناسند. اما در بسیاری از رستورانهای کره ای در مناطق توریستی اینسا دونگ و میونگ دونگ ، ترجمه ضعیف فقط مشتریان خارجی را گیج کرده و به عنوان یک مانع برای جهانی شدن غذاهای کره ای عمل می کند.
گیج کننده ترین چیز برای مشتریان خارجی این است که نام کره ای یک غذا به سادگی ترجمه شود ، مانند "doenjang-jjigae" و "seolleongtang" (دو خورشت محبوب).
این هیچ اطلاعاتی ارائه نمی دهد. چوی جی -آ یک "طراح غذا" است که در ماه فوریه برای پایان نامه انگلیسی خود "مطالعه اکتشافی ادراک غذاها در مورد غذاهای کره ای در شهر نیویورک" دکترای خود را از دانشگاه Ewha Womans دریافت کرد. در این کتاب ، او اظهارات غذاهای نیویورکی را که تلفظ غذاهای کره ای دشوار است ، تلفظ می کند ، به همین دلیل به خاطر سپردن و خواندن منو دشوار است.
رستوران های معروف کره ای از جمله SamcheongGak ، YongSusan و آنهایی که در برج N Seoul هستند به خاطر منوهای قابل ستایش انگلیسی معروف هستند. اما این کار برای اکثر رستوران های کوچک مادری و پاپ آسان نیست. کارشناسان از دولت می خواهند که استانداردی در ترجمه منوها صادر کند.
سازمان گردشگری کره سال گذشته دستورالعمل هایی در مورد منوهای انگلیسی و مکالمات اولیه برای پذیرایی از مهمانان خارجی منتشر کرد. این غذا با کمک متخصصان زبان و غذا انواع غذاهای کره ای ، چینی و ژاپنی را به سه زبان بیان کرده است. KTO همچنین خدمات ترجمه تخصصی در مورد نامهای مربوط به گردشگران را ارائه می دهد که فقط یک هفته طول می کشد. اما فقط 6,000 نسخه از کتاب راهنما منتشر شد و تعداد کمی از رستوران ها از خدمات ترجمه اطلاع دارند.
راهنمای غذای کره ای ، که در سال 2003 توسط بنیاد کره منتشر شد ، به عنوان ترجمه ای آبدارتر از راهنمای KTO مورد استقبال قرار می گیرد. اما 11,000 مورد از مجموع 13,000 نسخه به ماموریت های کره ای در خارج از کشور ، سازمان های مرتبط در داخل و رویدادهای خارج از کشور توزیع شد. 2,000 نسخه باقی مانده در اینجا فروخته شد ، اما تعداد کمی از صاحبان رستوران ها می دانند که چنین کتابی وجود دارد.
اکثر متخصصان توصیه می کنند نام ظرف را ضمیمه کرده و توضیحی را ضمیمه کنید. چوی می گوید که با خارجی هایی که غذای کره ای داشتند حداقل پنج بار مصاحبه کرده اما هنوز می خواهند مواد کیمچی (سیر ، زنجبیل ، پیاز سبز ، ماهی شور) توضیح داده شود. چوی توصیه کرد که یک یا دو جمله توضیح دهنده مواد تشکیل دهنده ، روش پخت و طعم کلی به عنوان یک کودک کافی است.
استانداردسازی نام غذاهای کره ای که به سختی تلفظ می شوند نیز راهی برای استقبال از خارجی ها است. چوی از برخی رستوران های ژاپنی در نیویورک برای فروش راحت تر پنکیک کره ای "jeon" به عنوان "chichimi" تقدیر کرد - اما او همچنین نگران است که ژاپن روزی بتواند غذای لذیذ کره ای را تصاحب کند.
chosun.com
